Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Θρύλοι Της Αφρικής: "Πως Η Ζέβρα Απέκτησε Τις Ρίγες Της"


Κάποτε υπήρχε ένας υπερόπτης μπαμπουίνος όπου αυτοαποκαλούνταν ο «άρχοντας του νερού». Φυλούσε μία από τις μοναδικές πηγές που παρέμεναν κατά την διάρκεια της ξηρασίας, μια μικρή λιμνούλα, και απαγόρευε σε όλα τα ζώα να πιούν από εκεί.
    Μια μέρα η ζέβρα και το παιδί της πήγαν στην λιμνούλα. Ο καιρός ήταν πολύ ξηρός και ζεστός με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ λίγο νερό σε όλη την περιοχή. Καθώς έσκυψαν να πιούν νερό, ακούστηκε μια φωνή : « Φύγετε από εδώ, είμαι ο άρχοντας του νερού και αυτή είναι η λιμνούλα μου». Οι ζέβρες κοίταξαν ξαφνιασμένες και είδαν έναν εξαγριωμένο μπαμπουίνο να κάθεται δίπλα στην φωτιά του.
«Το νερό ανήκει σε όλους και όχι μόνο σε εσένα πιθηκομούρη», φώναξε η νεαρή ζέβρα. «Τότε πρέπει να με πολεμήσεις αν θέλεις να πιεις» προκάλεσε ο μπαμπουίνος και επιτέθηκε στην νεαρή ζέβρα. Κι οι δυο τους πάλεψαν άγρια για πολύ ώρα, που φάνηκε μια αιωνιότητα, ώσπου η μικρή ζέβρα με μία εξοργισμένη κλωτσιά πέταξε τον μπαμπουίνο στον αέρα και προσγειώθηκε ανάμεσα στους βράχους.
    Η κουρασμένη ζέβρα τρέκλιζε από την κούραση και έπεσε στην φωτιά που είχε ανάψει ο μπαμπουίνος. Έτσι καψάλισε την άσπρη γούνα της και της έμειναν οι μαύρες ρίγες σε όλο το μήκος της. Οι τρομοκρατημένες ζέβρες έφυγαν πίσω στην πεδιάδα όπου έμειναν εκεί για πάντα.
    Ο υπερόπτης μπαμπουίνος και η οικογένεια του ακόμα μένουν ανάμεσα στους βράχους και περνούν την ημέρα τους προκαλώντας όλους τους εισβολείς κρατώντας ψηλά τις ουρές τους για να απαλύνουν τον πόνο στον πισινό τους όπου δημιουργήθηκε από το πέσιμο στους βράχους.


                                                -Ε-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου